kamunikat
На сядзібе Баранавіцкага Таварыства беларускай мовы ў Русінах адбылася сустрэча з Вольгай Пілецкай – метадыстам па народнай творчасці, майстрам роспісу з Клецка.
Вольга займаецца вывучэннем, зборам і захаваннем традыцыяў беларускага мастацтва і розных тэхнік іх выканання. Ездзіць у экспедыцыі, шукае, даследуе этнакультуру розных рэгіёнаў.Прысутныя на сустрэчы змаглі пазнаёміцца з часткай калекцыі Вольгі і павучыцца роспісу яек. Менавіта гэты прадукт іграе адметную ролю ў жыцці беларусаў, гэта сакральны наш сімвал жыцця, кажа старшыня Таварыства Таццяна Кісель:
– Яйкі рабілі не толькі на Вялікдзень. Яйкі распісвалі для розных іншых патрэбаў. Калі, напрыклад, хлопцу спадабалася дзяўчына, ён мог падараваць ёй яйка, якое сам распісаў. Калі будавалі, напрыклад, дом, падкладвалі я... Болей...

kamunikat
“Саламяныя павукі – наш скарб” – так называецца выстава, якая экспануецца ў Віцебскім абласным метадычным цэнтры народнай творчасці.Тут можна ўбачыць узоры бадай што самага таямнічага, сакральнага элементу інтэр’еру сялянскай хаты. Нашыя продкі верылі, што крохкая канструкцыя з саломкі з’яўляецца абярэгам ад нячыстай сілы, або – па-сучаснаму – ад кепскай энергетыкі, кажа майстрыха з Шумілінскага раёну Наталля Сцержанкова:
– Рабіўся павук на Каляды. Калі не было працы на зямлі, то маці з дзецьмі ці бабуля рабілі павукоў. І вось цэлы год ён збірае энергію дрэнную, потым яго паляць. І вешаюць новага. А стары трэба спаліць, каб уся гэтая дрэнная энергія разам з ім згарэла.Павукі мелі адвечнае прызначэнне – ахоўваць, прыносіць шчасце ... Болей...

kamunikat
Так лічыць дырэктар Веткаўскага музея Пятро Цалка.Паводле навукоўца, абрады дапамагаюць зразумець, што беларусы – цікавая нацыя з тысячагадовай гісторыяй.
– Калі мы бачым гэтыя абрады, мы разумеем, што яны працягваліся жыць на гэтай зямлі цягам стагоддзяў, можа нават і тысячагоддзяў. То бок, дзякуючы вось такім рэчам, як абрады, як традыцыйныя дзеянні, якія ў нас захаваліся, як мова, якая ў нас захавалася, мы разумеем, што мы асобная нацыя, цікавая нацыя, нацыя з тысячагадовай гісторыяй, сваёй гісторыяй. То бок, нам не трэба нешта звонку, каб разумець, што мы можам развівацца.На Гомельшчыне дагэтуль фіксуюцца ўнікальныя абрады, якія маюць статус гісторыка-культурнай каштоўнасці. Сярод іх – “Абрад “Ваджэнне Сулы”, традыцыя пакланення каменным крыжам &ldq... Болей...

kamunikat
Трэці міжнародны фэст дударскіх рэгіёнаў “Дударскі рэй” завяршыўся ў Глыбокім.Падчас фэсту адбыліся шэсце і выступы дудароў у чатырох населеных пунктах Глыбоччыны, гала-канцэрт у Глыбокім, прэзентацыя другой кнігі Віталя Воранава “Дудары глыбоцкага краю”, майстар-класы рамеснікаў. А таксама прайшла этнавечарына з паказам традыцыйных народных танцаў удзельнікаў фэсту на чале з народным тэатрам фальклору “Цярэшка” ды іншыя мерапрыемствы.
Як кажа арганізатар фэсту Віталь Воранаў, нягледзячы на тое, што не ўсе заяўленыя дудары і калектывы змаглі даехаць у Глыбокае, фэст атрымаўся па-сямейнаму атмасферным і ўтульным:
– Мне здавалася, што трэці фэст будзе больш сціплы таму, што ў нас пеменшыла колькасць удзельнікаў, колькасць рэгіёнаў. Але для сябе атр... Болей...

kamunikat
У пятніцу 3 траўня пачаліся падляшска-палескія сустрэчы з традыцыяй “Там па маёвуй росі”. Мерапыемства наведае падляшскія вёскі, між іншым – Кожыно, Рагачы, Медвежыкі, Кошкі ды Дашы.Завяршэнне фестывалю ў аўторак 7-га траўня ў вёсцы Рыгораўцы. Жыхары вёскі разам з Музеем малой бацькаўшчыны ў Студзіводах падрыхтавалі розныя мерапрыемствы.
Гэта між іншым паказы дакументальнага кіно, выстава архіўных здымак з Рыгораўцаў. Расказвае арганізатар імпрэзы Яўген Семенюк:
– Зробім такую выставу на платах. Падрыхтаваў 30 гістарычных здымкаў людзей, якія тут жылі 70-80 гадоў таму. І гэтыя фотаздымкі будуць таксама даступныя, як будзе ісці карагод.Завяршэнне падляшска-палескіх сустрэч з традыцыяй “Там па маёвуй росі” адбудзецца 7-га траўня. Арганізатары запрашаюць ... Болей...

kamunikat
«Этнаграфічны пікнік» – гэта свята «Шляху народнага рукадзелля Падляшскага ваяводства».
На працягу трох дзён вёску Чорную Касцёльную, дзе праходзяць мерапрыемства, наведаюць тысячы турыстаў. У вёсцы, вядомай як керамічны цэнтр Падляшша, традыцыя ганчарства перадаецца з пакалення ў пакаленне.
Кажа малады ганчар Рафал Пехоўскі:
– Сёмае пакаленне. Мой прапрапрапрапрадзядуля заклаў вёску Чорную Касцёльную, пасяліўся тут і заўважыў, што на нашых землях ёсць гліна. Пачаў яе дабываць. Пасля ўсе пабачылі, што пачаў раскручвацца бізнес, і ўсе пачалі гэта рабіць. І ўжо ў палове ХХ стагоддзя гэтым займалася ўся вёска.Ганчарскі асяродак у Чорнай Касцёльнай – гэта апошні ў Польшчы комплекс майстэрняў. Тут безупынна з XVIII стагоддзя працягваецца традыцыю вы... Болей...

kamunikat
Выстава абразоў, прысвечаных Марыі, майстар-класы і паказы – гэта ўсё на майскія выходныя падрыхтаваў Падляшскі музей народнай культуры.
Госці на працягу трох дзён могуць пазнаёміцца з даўнімі рамёствамі, а таксама пазнаёміцца з народнымі мастакамі. Сярод іх Віктар Абрамовіч, які займаецца саломапляценнем.– Я ўжо ў гэтым рамястве больш за 50 гадоў, з 1966 года. Я столькі гэтага тавару зрабіў, што ў фуру не ўлезла б усё. Прыязджалі людзі і здымалі, па тэлевізары мяне паказвалі. Да гэтага патрэбны талент, бо без яго нічога б не выйшла. Нават тую ж салому чуць у руках, як яе браць – тут патрэбны талент.Віктар Абрамовіч дадаў, што з’яўляецца аўтарам мядзведзя, якога можна было пабачыць у культавым фільме Станіслава Барэі „Міś„. Гэта быў першы саламяны мядз... Болей...

kamunikat
Трэці міжнародны фэст дударскіх рэгіёнаў “Дударскі рэй” адбудзецца на Глыбоччыне з 3 па 5 траўня.
Па традыцыі ён пачнецца з абыграння помнікаў дудароў-песняроў на Алеі знакамітых землякоў, а завершыцца выступам дудароў у касцёле Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Дзевы Марыі ў вёсцы Удзела.
Паводле аднаго з галоўных арганізатараў фэсту Віталя Воранава, сёлета наведвальнікаў фэсту чакаюць розныя цікавосткі, у тым ліку танцавальная вечарына з майстар-класамі пад дуду. А таксама ўдзельнікі фэсту парадуюць сваімі выступамі жыхароў яшчэ аднаго мястэчка на Глыбоччыне – Падсвілля.– Ідэя фэсту ў тым, каб захапіць як мага вялікую тэрыторыю Глыбоцкага раёна, бо дуда – інструмент, звязаны і з раённым цэнтрам, канешне, а ў першую чаргу з ваколіцамі: Празарокі – та... Болей...

kamunikat
У пачатковай школе №3 імя Яраслава Кастыцэвіча з дадатковым навучаннем беларускай мовы ў Бельску Падляшскім прайшоў канцэрт калядак. Праваслаўныя і каталіцкія калядкі прэзентавалі школьныя калектывы: “Жэўжыкі”, “Капрыз” і “Ручнічок”.
“Мы, як настаўнікі, таксама падрыхтавалі некалькі калядак ды паказалі свае музычныя здольнасці”, – кажа настаўніца беларускай мовы Марта Ігнатовіч:
– Калі мы сабраліся на такой сустрэчы перад святам, перад Калядамі, пачалі спяваць калядкі. У мяне з’явілася думка, чаму б не паказаць дзеткам, як мы гэта робім. Дзеткі прыйшлі, пабачылі, як іх настаўнікі выступаюць на сцэне. Я думаю, што мы далі вельмі добры прыклад дзеткам. Калі дарослая асоба паказвае штосьці добрае, то дзеткі бяруць прыклад.Ідэ... Болей...

kamunikat
Беларускія хлопцы даўней замаўлялі для сваіх каханых выкананне адмысловых песняў. Дзяўчына мусіла за гэта аддзячыць кавалеру. Але чым?Праграма «Вяскоўцы» весела і бесклапотна бавіць калядны час. Гэтым разам яна завітала ў вёску Мачуль на Століншчыне, куды збіраюцца на рэпетыцыі з навакольных селішчаў удзельніцы гурта «Каляжанкі».Вядоўца Віктар Шукеловіч даведаўся ў Мачулі шмат чаго цікавага: што такое «карэц», «пай» ды «разкі»; як калядоўшчыкі просяць дазволу заспяваць; што гатуюць на Каляды і як варожаць?Расказалі Віктару ў Мачулі і пра даўні звычай, калі хлопец даручаў шчадроўнікам завітаць да яго каханай і выканаць ёй песню на замову. Назаўтра дзяўчына мусіла адправіцца да хлопца і заплаціць яму за гэта гарбузнымі семачкамі. Пр... Болей...

kamunikat
Сямейны тэатр Аляксандра і Ларысы Быцко паказаў прэм’еру “Палескай батлейкі”, пастаўленай па матывах Евангелля на драгічынскай гаворцы ў перакладзе Фёдара Клімчука.Ларыса Быцко, сама ўраджэнка Драгічынскага раёна, прызнаецца, што знаёмства з плёнам 15-гадовай працы перакладчыка і падштурхнула яе да стварэння новага батлеечнага спектакля.
– Я нарадзілася на вёсцы побач з тымі Сіманавічамі. І калі я пачала чытаць Евангелле, мне паказалася, што паўставалі ўсе мае продкі. І яны мне расказваюць гэтую гісторыю. Мне ніколі так лёгка не было чытаць Евангелее, як Евангелле на нашым заходне-палескім дыялекце.Акрамя актораў Быцко, у стварэнні спектакля задзейнічаны шэраг творцаў. Калектыў сясцёр Лук’яновіч выступае падчас дзеі са спеўным акампанементам.
За кулісамі спе... Болей...

kamunikat
Батлейку на Смаргоншчыне пачалі адраджаць у 1980-х Яўгенія Ліс і Алесь Лось. Яны ж 35 гадоў таму стварылі першы тэатр лялек «Батлейка» ў вёсцы Зарудзічы – зусім побач з маёнткам Міхала Клеафаса Агінскага.
Ці існавалі батлеечныя традыцыі на Смаргоншчыне яшчэ за польскім часам, у 1930-х? Падчас юбілейнай імпрэзы ў залескім Доме культуры распавядае Алесь Лось.– Мы з Жэняй – амбітныя маладыя мастакі! Захапіліся батлейкай яшчэ ў студэнцтве – увесь Менск гудзеў ад батлейкі! Потым пераехалі ў Зарудзічы. Вёска напачатку не разумела нас і не хацела прымаць… Маўляў, што вы робіце тут, маючы кватэру ў сталіцы?! Мы ж гарэлі справай, мелі на мэце адраджаць батлеечныя традыцыі і ствараць музей батлейкі ў кальвінскім зборы Смаргоні (у той час там быў нейкі скл... Болей...

kamunikat
Гурт „Vuraj” прадставіў у Менску свой новы альбом „Літо”. Вялікі канцэрт адбыўся ў клубе „ОК16”.Сродкі на альбом збіраліся на платформе „Улей”. Пра запіс альбому, які цяпер стаў даступны шырокай публіцы на кампакт-дысках, гаворыць гітарыст гурта Іван Арцімовіч:
– Грошай не хапіла, таму дакладвалі свае, бо хацелі зрабіць якасны прадукт. Людзі ў нас паверылі, мы паверылі ў сябе і вырашылі, што трэба рабіць. Адказнасць вялікая, бо мы ехалі на Захад, дзе ўсё на больш высокім узроўні. Гукарэжысёр з двума намінацыямі на „Grammy”, плюс да гэтага яшчэ вельмі абмежаваныя па часе былі. Мы не маглі зрабіць, на наступны дзень прыйсці паслухаць на “свежае вуха”, сказаць, што нам нешта не падабаецца і перапісаць. Мы лічым, шт... Болей...

kamunikat
Музыка, даследчык паганскага руху Алесь Мікус прадставіў у „Цэнтры гарадскога жыцця” ў Гародні кнігу „Пра паганства і балтаў”.Кажа Алесь Мікус:
– Кніга складаецца з найлепшых матэрыялаў, якія напрацягу шасці гадоў змяшчаліся на нашым сайце svajksta.by. У кнізе ёсць раздзел, які распавядае пра паганскія рухі практына ўсіх нашых суседзяў.На думку прысутных на сустрэчы, быў прадстаўлены альтэрнатыўны погляд на этнічныя карані:
– На сустрэчы быў прадстаўлены цікавы погляд на нашыя этнічныя, рэлігійныя карані, на нашу духоўную спадчыну, усе спробы ўключыць беларускую традыцыйную культуру ў кантэкст балцкай культуры.
– Нашы суседзі: летувісы, латышы, палякі больш ведаюць пра свае карані, свой дух, вытокі, крыніцы свайго народу, духоўнасць, этнаграфію.... Болей...

kamunikat
Кніга з аповедамі на драгічынскай гаворцы – такі адзін з галоўных вынікаў праекта “Вёска, якая не павінна знікнуць”.Цягам двух гадоў праектоўцы рабілі інтэрв’ю з пажылымі вяскоўцамі былога Гутаўскага сельсавета, а пасля сабралі іх успаміны ў агульны зборнік “Галасы вёсак, якія знікаюць”.
Каардынатарка праекта “Вёска, якая не павінна знікнуць” Людміла Карнеева зазначае, што зборнік важны як сем’ям герояў, так і краіне:
– Кніжка будзе цікавая, таму што ў вельмі нямногіх людзей захавалася тая аўтэнтычная мова. Пройдзе нейкі час, і мова можа зусім знікнуць, а тут яна захавалася. Гэта я лічу вельмі-вельмі важным момантам таго, што мы стварылі.Прэзентацыя зборніка аповедаў стала апошняй імпрэзай праекта “Вёска, якая не павінна з... Болей...

kamunikat
"Талент Тарасюка незвычайны, а яго драўляны народ – гэта вялікая спадчына".Мікалай Тарасюк, народны разьбяр, быў апошнім жыхарам вёскі Стойлы, да канца сваіх дзён жыў у роднай вёсцы. Тут займаўся гаспадаркай, рэзаў у дрэве павучальныя сцэны, для якіх стварыў музэй «Успаміны Бацькаўшчыны».
Ён прызнаны майстар-разьбяр, які цягам многіх гадоў выконваў скульптурныя кампазыцыі на тэму вясковага жыцьця. Наіўная манера выкананьня скульптур не перашкаджала захапляцца імі нават адукаваным мастакам, бо ў работах Тарасюка заўсёды прысутнічала яркая індывідуальнасьць, гумар, народная філязофія ў ацэнцы той ці іншай зьявы.Шмат намаганьняў, каб паказаць геній Тарасюка прыклала Ларыса Быцко – загадчыца аддзела традыцыйнай культуры Брэсцкага абласнога грамадзка-культурніцкага цэнт... Болей...

kamunikat
«Этнадызайн па-падляшску». Выстава з такой назвай адкрылася ў Ваяводскім Асяродку Анімацыі Культуры у Беластоку.
Экспазіцыя ўключае як традыцыйныя для Падляшша цацкі, тканыя вырабы, зробленыя сучаснымі майстрамі, так і адмысловыя дызайнерскія ровары, значкі, майкі і шмат што яшчэ. Вырабы з льну, воўны, паперы, дрэва, гліны, скуры ды іншых матэрыялаў прадставілі 27 майстроў.
Натхненнем для дызайнера Адама Здановіча ёсць драўляная архітэктура Падляшша, а беларускі традыцыйны арнамент з Бельска Падляшскага увасоблены ў працах Агнешкі Якубіч:
— За ўзор я брала гатовыя публікацыі і гатовыя каталогі, якія вялізнай даследчай працай былі выдадзены музеем у Бельску Падлшяскім. Мяне натхніла на тое, каб перанесці гэты матывы, у такіх маленькіх формах, каб гэта была рэч, якую мо... Болей...

kamunikat
Творчая сустрэча музыкі Сержука Доўгушава пройдзе 18-га кастрычніка а 19-ай гадзіне ў гарадзенскай этнакраме „Цудоўня”.
Музыка з’яўляецца кіраўніком менскага гурта „Vuraj„, а таксама даследчыкам народных спеваў. Апошні раз ён быў у Гародні летась, на курсах „Мова нанова”.Што прывязе гэтым разам Сяржук, кажа ўласнік этнакрамы „Цудоўня” Андрэй Несцяровіч:
– Шмат у каго ёсць уражанне, што народныя спевы – гэта нешта архаічнае, тое, што адышло ў мінулае. Гэта базуецца звычайна на тым, што людзі, у прынцыпе, не чулі, як гэта гучыць ужывую, як гэта гучыць маладымі галасамі, моцнымі, граматна пастаўленымі, распетымі, які гэта космас. І Сяржук Доўгушаў – гэта адзін з тых людзей, які здольны адрадзіць спеўную традыцыю менаві... Болей...

kamunikat
Вырабамі падляшскіх ткачых зацікавіліся японцы. Два гады таму група з сямі чалавек удзельнічала ў майстар-класах, якія вялі падляшскія ткачыхі з Янава, што на Сакольшчыне, – Тэрэса Прызмонт і Бэрнарда Росць.
У Янаве яны вучыліся двухасноўнаму ткацтву. Сёлета госці з Японіі вучыліся ткацтву ў Старым Ляўкове, што ў Нараўчанскай гміне на Гайнаўшчыне.
Ткацтву аднабаковых перабораў вучыла іх народная майстрыха Ірэна Ігнацюк:
– Прыехала 7 дзяўчат з Японіі. Полька-японка перакладала нам, каб мы разумелі адзін аднаго. Дзяўчаты ткалі, а я ім гаварыла, рукамі махала, але неяк ткалі. І падаецца, былі задаволеныя, бо казалі, што на наступны год таксама прыедуць.Ініцыятарам правядзення майстар-класаў для японцаў у Старым Ляўкове была Ізумі Фуджыта (Izumi Fujita) – японка, якая жыве... Болей...

kamunikat
Восьмы па ліку фэст “Жнівень” адбыўся на Лепельшчыне ў вёсцы Вялікі Поўсвіж. Ён ладзіцца на аграсядзібе мясцовага краязнаўцы і грамадскага актывіста Васіля Шкіндзера. Сёлета на фэст з’ехаліся як беларусы, так і госці з Расеі ды Латвіі.
Па словах замежных наведвальнікаў фэсту, ім прыемна чуць і бачыць спевы і танцы беларусаў. І яны радуюцца таму, што беларусы не губляюць сваю аўтэнтычнасць.
— Я жыву ў Мурманску. Дзяўчыны выдатна спяваюць і моладзь. Нават дзіўна, бо звычайна моладзь сядзіць у камп’ютарах, а тут я пад вельмі добрым уражаннем.
— Я з Юрмалы. На жаль мы назіраем, што вельмі мала пакуль мясцовыя ўлады займаюцца прыцягненнем сюды турыстаў. Неяк больш увагі надаецца Заходняй Беларусі, Гарадзеншчыне, Берасцейшчына, а Віцебшчына, як у нас у Латв... Болей...

kamunikat
У адным месцы сабраныя ўсе матэрыялы, пачынаючы ад 1940-х гадоў, і заканчваючы кліпамі сучасных гуртоў і ды аўтэнтычнымі сьпевамі ў электроннай аранжыроўцы.Беларускай этнаграфіі ўжо больш за 150 гадоў. Нягледзячы на гэта, працы прафэсіяналаў мала вядомыя грамадзтву. Менавіта таму ініцыятары праекту «Этнаўсё» вырашылі сабраць у адным месцы апублікаваныя матэрыялы ды зрабіць іх даступнымі.Праект аб’ядноўвае публікацыі на тэму беларускай этнаграфіі, пачынаючы ад кніг і часопісаў 1940-х гадоў, і заканчваючы кліпамі сучасных гуртоў і ды аўтэнтычнымі сьпевамі ў электроннай аранжыроўцы.Яўген Барышнікаў са Студэнцкага этнаграфічнага таварыства лічыць – ужо сёньня можна гаварыць пра тое, што расьце зацікаўленьне беларускай этнаграфіяй. Зь ім размаўляў Яраслаў Іванюк.слухайце... Болей...

kamunikat
Тавары з этнічнымі матывамі працягваюць карыстацца попытам. Цікавы спосаб “набіванкі” мае карані ў глыбокай беларускай мінуўшчыне, а цяпер торбы і іншыя вырабы, зробленыя набіванкай можна прыдбаць у “Этнакраме №1”.
Падрабязней пра набіванку кажа майстрыца Ганна Шчуко:
— Набіванка — мастацтва, вядомае са старажытных часоў у нас, у Беларусі. Атрымала свой росквіт недзе ў XVII стагоддзі і заняпала ў пачатку ХХ стагоддзя ў сувязі са з’яўленнем фабрык і набівальных станкоў. Гэта нанясенне малюнка на тканіну з дапамогай штампаў. Такіх драўляных дошак-клішэ, на якія нанасілася фарба, найчасцей алейная. І ўжо гэтымі афарбаванымі дошкамі наносіўся на тканіну ўзор. Існуе некалькі спосабаў набіванкі, якія яшчэ варта вывучыць.
Ганна Шчуко лічыць, што важна... Болей...

kamunikat
Купальскія песні і абрады ў выкананні беларускага калектыву “Мілавіца” са Свіслачы маглі пачуць і ўбачыць удзельнікі Ночы Купалы – мерапрыемства, якое ладзіць войт гміны і Гмінны асяродак культуры ў Нараўцы ў мясцовым Амфітэатры.“Паказалі абрад ачышчэння поясам,” – кажа кіраўнік вакальнай жаночай групы “Мілавіца” са Свіслачы Наталля Бубен:
– Мы заражалі паясы добрай энергіяй, каб падарыць людзям, каб ім шанцавала цэлы год. Мы паказалі дзеянні з вянком, патанцавалі, заспявалі, каб яго зарадзіць, а затым пусціць на ваду. У нас яшчэ ёсць абрад з агнём. Па вадзе плывуць нашыя вянкі. Нашае жаданне – сустрэць нарачоных.Жыхары Нараўкі ды турысты пачулі беларускія песні таксама ў выкананні калектываў з Падляшша. Правялі і конкурс на самы... Болей...

kamunikat
"Купальночкі" не сапсавала нават дрэннае надвор'е. Людзі кідалі вянкі ў раку ды бавіліся да позьняе ночы. У Залуках, што ў Гарадоцкай гміне на Беласточчыне прайшла традыцыйная "Купальночка". Нават дрэннае надвор’е забавы не сапсавала.Традыцыйныя купальскія сустрэчы пройдуць таксама ў ліпені ў некаторых іншых мясцовасьцях рэгіёну. Найбуйнейшае купальскае сьвята пройдзе 7 ліпеня ў Белавежы. А на купальлі ў Залуках пабываў Дзьмітры Косьцін.слухайце, калі ласка, далучаны гукавы файл Болей...

kamunikat
У Гародні падчас „Фэсту нацыянальных культур” асабліва годна вылучаўся наш, беларускі падворак. Ён быў інтэграваны і ўяўляў сабою шырокую гаму нацыянальных рэгіёнаў: усіх абласцей краіны.На падворках былі майстры, якія прывезлі цікавыя вырабы. Праўда, некаторыя мелі высокую, але апраўдана высокую цану. Кажа народная майстрыца са Старых Дарог, што пад Менскам, Галіна. Яна вырабляе кушакі і пасы з нацыянальнымі ўзорамі і арнаментамі, некаторыя маюць кошт больш за 400 рублёў.
– Традыцыйныя тэхналогіі. Ёсць, напрыклад, такі спосаб вырабу паясоў, як на ніту. Ён вельмі працаёмкі, але не складаны. Ты павінен выбраць узор, узорныя ніткі да кожнага рада, і чым больш гэтых нітак ёсць у радзе, тым больш працаёмкасць павялічваецца. Асабіста я і мая вучаніца працуем са старажытнымі ў... Болей...

kamunikat
Беларускае Палесьсе наведала група блёгераў з Польшчы. Замежныя госьці знаёміліся з турыстычным маршрутам «Муховэцька Кумора». У ацэнцы турыстаў з Польшчы, Беларусь мае што прапанаваць наведвальнікам з-за мяжы. Самае галоўнае – гэта ўнікальныя маршруты, якія грунтуюцца на выкарыстаньні мясцовай спадчыны ды прывабнай прыроды.Беларусь мае вельмі вялікі турыстычны патэнцыял. Краіна захавала багатую прыроду, разнастайную культурную спадчыну. За апошнія гады паўстала сетка месцаў для начлегу, у тым ліку ў рэгіёнах. Ёсьць цікавыя імпрэзы ды фэстывалі. У дадатак улады спрасьцілі візавы рэжым. Цяпер, каб дадзены патэнцыял спрацаваў, трэбна адпаведна паказаць яго на міжнародным рынку, даць прыцягальную інфармацыю, перакананя экспэртка ў галіне экатурызма Дамініка Зарэмба.Дамініка ... Болей...

kamunikat
Данута Радульска адтрымала прэстыжную ўзнагароду імя Оскара Кольберга. Гэта самая важная ўзнагарода ў Польшчы за творчыя, мастацкія ды навуковыя дасягненні.Працы Дануты Радульскай можна сустрэць як па ўсёй Польшчы, так за мяжой, кажа дырэктарка гміннага асяродка культуры ў Янаве, Юстына Грабовіч:
— Пані Дануся тчэ ўжо шмат гадоў і прымала ўдзел у шматлікіх конкурсах, мае мноства ўзнагарод. Ейныя тканіны ёсць ва ўсім свеце: у Польшчы, у розных музеях, галерэях. Яна выбітная творца і шмат хто ў яе вучыўся. Яна ахвотна перадае свае веды і ўменні. Такой узнагароды ёй якраз не хапала.
Спадарыня Данута Радульска, гэта восьмая ткачыха з гміны Янаў, якая атрымала ўзнагароду імя. Оскара Кольберга. Поўны матэрыял слухайце ў далучаным гукавым файле.Уля Шубзда, Беларускае Радыё Рацыя Болей...

kamunikat
Арлянскі фонд «Futurum» у супрацоўніцтве з Гмінным асяродкам культуры ў Орлі правядзе праект «ETNOkreacjе – майстар-класы па кравецтве».
Канчатковым вынікам мае быць калекцыя адзення з народнымі ўзорамі. Кажа старшыня арлянскага фонду «Futurum» Эва Жукавіцкая:
— Мы прыдумалі праект, які будзе займацца народным узорамі нашый мясцовасці. Гэта ўзоры, характэрныя для беларускай і украінскай культуры, чырвоны, белы, чорны колеры. Мы думаеш пашыць калекцыю сучаснага адзення з народнымі ўзорамі.Праект накіраваны на дзеткі і моладзь але таксама і бацькоў, прадбачвае 15 урокаў асновы праектавання і пашыўкі адзення, фотасесію, а завершыць яго паказ моды ў час народнага фэсту «Арлянскія Сустрэчы», які традыцыйна ўжо завяршае ў арлянскай гм... Болей...

kamunikat
Керамістка з Рэчыцы Вольга Жарнасек стварае гліняныя лялькі ў нацыянальных строях. Майстрыха пераносіць на свае вырабы адметныя дэталі мужчынскага і жаночага адзення розных рэгіёнаў. Сярод якіх – і строі Гомельшчыны.
Вольга Жарнасек адзначае яркасць беларускіх нацыяльных строяў.
— Для мяне гэта было адкрыццё, што беларускія народныя строі яркія, рознакаляровыя. Мы ведаем, што ўкраінскія строі такія пярэстыя ці расейскія, але і ў нас хапае колераў. На адной Гомельшчыне, там не чорны, белы і чырвоны, а хапае і зялёнага, і сіняга, і жоўтага, і карычневага. Яны яркія, проста мы пра гэта не ведаем.Керамістка Вольга Жарнасек гаворыць, што перад вырабам лялек кансультавалася з адмыслоўцамі. Таму строі на ляльках этнаграфічна падмацаваныя.Беларускае Радыё Рацыя, Гомель Болей...